Warsztat 1. Wykorzystanie tDCS w terapii depresji, bólu i fibromialgii
Prowadzący: Dariusz Skorupa; AKADEMIA BIOFEEDBACK EEG, Centrum Szkoleniowo-Terapeutyczne
Termin: 23.09 (piątek), 14.15-15.45
Przepływ prądu od elektrody dodatniej do ujemnej wpływa na aktywność neuronalną w korze przedczołowej (Tortella et al. 2015) i prowadzi do złagodzenia objawów u pacjentów z depresją (Brunoni et al. 2010). tDCS można stosować w monoterapii lub jako leczenie wspomagające w celu wzmocnienia efektu farmakoterapii lub terapii psychologicznej (Brunoni et al. 2013, Segrave et al. 2014). Skuteczność i bezpieczeństwo tDCS wykazano w randomizowanych kontrolowanych badaniach klinicznych, zarówno w monoterapii, jak i w przypadku terapii wspomagającej farmakoterapię lub terapię psychospołeczną (Brunoni et al. 2013, National Institute for Health and Care Excellence 2015a, National Institute for Health and Care Excellence 2015b, Brunoni et al. 2011, Mutz et al. 2018, Brunoni et al. 2016). Na podstawie dowodów z badań klinicznych i metaanaliz tDCS jest skutecznym i dobrze tolerowanym leczeniem MDD o poziomie wiarygodności A (Fregni et al. 2021). Poczytaj więcej: tutaj.
Warsztat 2. Ocena pamięci semantycznej i kompetencji semantycznej w praktyce neuropsychologicznej
Prowadząca: dr hab. n. o zdr. Emilia Sitek, prof. GUMed
Termin: 24.09 (sobota), 13.00-14.30
Ocena kompetencji semantycznej jako jednego z aspektów kompetencji językowej wchodzi w zakres postępowania diagnostycznego u pacjenta z podejrzeniem afazji. Pamięć semantyczna jest z kolei oceniana w ramach kompleksowej diagnostyki pamięci. Badanie pamięci semantycznej w wymiarze werbalnym jest wspólnym elementem badania diagnostycznego prowadzonego przez neuropsychologa i neurologopedę. Ocena pamięci semantycznej wzrokowej zazwyczaj jest wykonywana przez neuropsychologa. Celem warsztatu jest przedstawienie znaczenia oraz metod oceny pamięci semantycznej i kompetencji semantycznej w praktyce neuropsychologicznej, ze szczególnym uwzględnieniem diagnostyki różnicowej chorób otępiennych.
1. Relacje między kompetencją językową o pamięcią z punktu widzenia praktyki klinicznej – krótki przegląd.
2. Metody oceny kompetencji semantycznej i pamięci semantycznej:
a/ próby nazywania konfrontacyjnego – specyfika błędów semantycznej,
b/ próby fluencji słownej w ocenie kompetencji semantycznej,
c/ próby definiowania słów / pojęć,
d/ próby rozpoznawania znanych twarzy, zdjęć miejsc / budynków itp.,
e/ analiza jakościowa profili wykonania zadań z: Arizona Semantic Test, Cambridge Semantic Battery, Sydney Language Battery, Pyramids and Palm Test oraz Progressive Aphasia Language Scale,
f/ próby rysunkowe,
g/ próby pisania i czytania słów nieregularnych.
3. Zaburzenia pamięci semantycznej w neurologii:
a/ afazja,
b/ opryszczkowe zapalenie mózgu,
c/ ocena zaburzeń pamięci semantycznej w diagnostyce różnicowej chorób otępiennych
d/ otępienie semantyczne (semantic dementia, SD), wariant semantyczny afazji pierwotnej postępującej (semantic variant of primary progressive aphasia, svPPA) i wariant skroniowy prawostronny otępienia czołowo-skroniowego (right temporal variant of frontotemporal dementia, rtvFTD)